روزانه های خوب ما
روزانه های خوب ما 3 سال و 4 ماه و 22 روز...
از تو یک نقاشی میکشم ... تورا با آن لبخند زیبایت... با آن چشمهای معصومت...
به دنیا کاری ندارم اما ، ماندگارترین اثر در وجود من
تویی .... تو...
امروز بی اختیار می‌‌نویسم...دلم تنگ شده برای نوشتن.... چه طولانی شده فاصله نوشتن هام.....دلم لک زده که ساعتها بنشینم وبرات بنویسم وهی ثبت موقتش کنم ....تاروزی روزگاری شاید منتشرشون کنم.....چند روزه که می خوام بنویسم ولی واقعا فرصت نمی شد نه اینکه وقت خالی نداشته باشم، به خاطر شرایطی که توش قرار دارم نمیشد بیام وبلاگ و با حوصله و سر فرصت بنویسم.
تقریبا از شدت خستگی دارم از هوش میرم و به زور خودم رو پای لپ تاپ نشوندم. روزای تقریبا پرکاری رو داریم میگذرونیم. مشغول جمع کردن اسباب و اثاثیه هستیم برای رفتن به خونۀ جدید که ازین بابت خیلی خوشحال هستیم چون واسمون هم یه تنوعی میشه و هم با تغییرات جدیدی روبرو میشیم.
جمع کردن وسایل خونه رو با جمع کردن اتاق تو با کمک هم شروع کردیم. این پیشنهاد خودت بود که با دیدن اولین جعبۀ خالی گفتی مامان بیا وسایل منو با هم جمع کنیم . با هم دست به کار شدیم و دو سه روزی طول کشید تا همرا ه با بازی و خنده و شعر خونی دونه دونه اسباب بازیهات رو بشوریم و بسته بندی کنیم.
خدا رو شکر نصف بیشتر کارهامونو کردیم و مونده مابقی وسایل. توی این بین باید هر روز گل پسر رو پارک هم ببرم تا از اینهمه کار خسته نشده و بهونه گیری نکنه.
امیدوارم این روزهای پرکارمون زودتر تموم بشه تا با خیال راحت بیام و از تمام شیرین زبونیهات و کارهات برات بنویسم.
توبزرگ میشوی وبزرگتر.... ومن هرروز دلتنگ روزهای کودکی ات میشوم
روزهای نوزادی ... روزهایی که به غیر از آغوش من ماْوایی نداشتی.
دلتنگ روزهایی هستم که به سرعت سپری شد.
هرروز که میگذرد عشق من به تو صد چندان میشود
توبزرگ میشوی و من هر روز که میگذرد در دریای عشق توکوچکتر میشوم....
«می دانی چرا خدا تو رو به من داد ؟
برای این که روزی هزار بار ازاو تشکر کنم ...»
خداوندا ، کمکم کن که در ادامه مسیر سربلند باشم. هم پیش تو و هم پیش زیباترین هدیه ای که به من بخشیدی.
عکسها در ادامه مطلب:
عکسهای خوشگلت توی پارک
لحظه هایی که مدتها پشت پنجره می ایستی منتظر اومدن باباجونت:
ما آپیدیم تشریف بیارین اونورا ا!!!
ماشاءا.... مردیه شده پارسا جان