ღஜღ پارسا کوچولوی مـــــــا ღஜღ

        در آغوشم که میگیرمت، آنقدر آرام میشوم که فراموش میکنم باید نفس بکشم...       پارسا كوچولوی خونۀ ما، دلخوشی ما، هستی و بود و نبود ما...  داری كم كم بزرگ میشی... آقا ميشی... مستقل میشی ! خوشگل مامان، از اوایل ١١ ماهگی كم كم راه افتادی و با قدمهای كوچیکت خونۀ ما رو پر از شادی كردی. دیگه تو اون پارسا کوچولویی نیستی که مدام توی بغلمون بودی و تا میزاشتیمت زمین گریه میکردی. الان دیگه فقط میخوای روی زمین راه بری و دیگه توی بغلمون یک لحظه هم نمیمونی. چون راه افت...

 همیشه اسم تو بوده اول و آخر حرفام بسکه اسم تو رو خوندم بوی تو داره نفسهام  همۀ وجودم پارسای من سلام به ر وی ماهت نفسم: خوشگل من این اولین مطلبیه که توی سال دوم زندگیت دارم برات ثبت میکنم. از وقتی که یک ماهه بودی تا حالا دارم خاطراتت رو مینویسم. گل مامان،باورم نمی شه که به این سرعت تو یکساله شدی ... پارسال تو اومدی و قدم روی چشمامون گذاشتی و با اومدنت همه چیز قشنگتر شد. تو شدی زندگی ما و زندگی ما شد مال تو... حالا تو داری قد میکشی و بزرگ میشی، این روزها اینقدر از شوق راه رفتنت سرشارم که توی پست خودم نمیگنجم . دیدن تو در حالی که روی دوتا پاهای خوشگلت با اش...